nie mieć co ze sobą zrobić

См. также в других словарях:

• nie mieć co ze sobą zrobić — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie wiedzieć, czym się zająć, nie mieć żadnego zajęcia, żadnej pracy; nudzić się; nie mieć się gdzie podziać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie miałem co ze sobą zrobić, więc wyszedłem na spacer. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk XIc, mam, ma, mają, miej, miał, mieli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być właścicielem czegoś; posiadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć samochód, jacht, mieszkanie, telewizor, komputer,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zrobić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}robić I{{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}co z tym fantem zrobić; nie mieć co ze sobą zrobić; nie (umieć, potrafić) zrobić kroku; nie wiedzieć, co zrobić z rękami; sam diabeł {{/stl 7}}{{stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zrobić — 1. Coś zrobiło swoje «coś dało spodziewany rezultat»: Pochlebstwo zrobiło swoje. Z oczu gospodyni znikła nieufność, a na jej wargach pojawił się niedowarzony uśmiech. A. Bahdaj, Wakacje. 2. Ktoś dużo, tyle itp. dla kogoś zrobił «ktoś okazał komuś …   Słownik frazeologiczny

• zrobić — dk VIa, zrobićbię, zrobićbisz, zrób, zrobićbił, zrobićbiony 1. «wykonać, wytworzyć, wyprodukować coś; przyrządzić, sporządzić coś» Zrobić sweter na drutach. Zrobić komuś obuwie. Zrobić szafę, półki. Zrobić model czegoś. Reżyser zrobił dobry film …   Słownik języka polskiego

• co — I {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. D. czego, C. czemu, B. co, NMc. czym, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} używany w pytaniach o dowolny obiekt, zawiera skierowaną do słuchacza prośbę o wskazanie tego obiektu lub o… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• być — ndk jestem, jesteś, są, będę, będziesz, będą, bądź, był I w funkcji samodzielnej «zajmować pewne miejsce w rzeczywistości» 1. «mieć byt, istnieć, żyć» Cichy, jakby go nie było. Pomnik jest do dzisiaj. Nie było cię jeszcze na świecie. Był sobie… …   Słownik języka polskiego

• głowa — ż IV, CMs. głowawie; lm D. głów 1. «część ciała zawierająca mózg i narządy zmysłów, u człowieka i niektórych małp wysunięta ku górze, u zwierząt ku przodowi» Mała, duża, kształtna głowa. Ludzka, rybia, psia głowa. Głowa ptaka, psa, ryby. Ból… …   Słownik języka polskiego

• nic — n, D. niczego, C. niczemu, NMs. niczym 1. zaimek przeczący «żadna rzecz» a) «nic jako określenie orzeczenia» Nie chcieć słyszeć o niczym. O nic nie dbać. Niczym się nie przejmować. Na niczym mi nie zależy. Nie mieć niczego więcej do roboty. Nie… …   Słownik języka polskiego

• noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… …   Słownik języka polskiego

• świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny